De belasting van spaarders en beleggers in box 3 blijft een heikel onderwerp.
De rechtbank Noord-Nederland vindt dat spaarders nog steeds te zwaar belast worden in box 3, ook na wijzigingen in de belastingheffing die in 2017 zijn doorgevoerd.
De fiscus werkt met een fictief rendement op spaargeld en beleggingen dat nadelig uitpakt als je alleen spaart.
De belasting van spaarders en beleggers in box 3 blijft een heikel onderwerp. Omdat de fiscus hierbij werkt met een fictief rendement op spaargeld en beleggingen, is er al geruime tijd een spanning tussen de fiscale heffing in box 3 en de daadwerkelijke opbrengsten op spaargeld vanwege de lage en soms zelfs negatieve spaarrentes.
In 2017 is de heffing in box 3 zo aangepast dat het fictieve rendement op spaargeld fors lager is geworden, in verhouding tot het veronderstelde rendement op beleggen. Toch betekent dit niet dat spaarders geen last hebben van de manier waarop er belasting wordt geheven in box 3.
Uit een donderdag gepubliceerd vonnis in een proefprocedure van de Bond voor Belastingbetalers blijkt dat de rechtbank Noord-Nederland vindt dat spaarders nog steeds te veel belasting betalen in box 3, ook na de aanpassing in 2017, zo meldt het Financieele Dagblad.
In eerdere processen bij de rechtbanken van Gelderland en Noord-Holland ging de rechter juist niet mee met de stelling dat de heffing in box 3 in strijd is met Europese regels.
De advocaat-generaal van de Hoge Raad oordeelde in maart dit jaar weer wel dat de heffing in box 3 discriminerend werkt voor degenen met een lage opbrengst op hun vermogen.
Hoewel er juridisch gezien dus geen eenduidig oordeel is over de rechtvaardigheid van de heffing in box 3, neemt de druk wel toe om de belasting op vermogen anders aan te pakken.
Het kabinet Rutte III heeft tot nog toe aangegeven dat de overstap naar een systeem waarbij wordt uitgegaan van het daadwerkelijke rendement op spaargeld en vermogen, op de korte termijn niet mogelijk is. Omdat de Belastingdienst niet over de data beschikt om dit uit te voeren. Een volgend kabinet zo hiernaar moeten kijken.
Heffing in box 3 op sparen en beleggen: zo werkt fictief rendement
De huidige systematiek van box 3 werkt als volgt. Om te beginnen is met ingang van 2021 per persoon de eerste 50.000 euro aan spaargeld en beleggingen vrijgesteld van belasting.
Vervolgens is er een getrapt systeem waarbij de fiscus uitgaat van bepaalde (fictieve) opbrengsten voor verschillende vermogensdelen. Daarbij is er een verdeling voor vermogen tot 100.000 euro (belast hiervan is 50.000 euro), vermogen vanaf 1 ton tot 1 miljoen euro, en vermogen boven de 1 miljoen euro.
In de tabel hieronder is te zien hoe de fiscus rekent. Bij schijf 1 gaat het om een belastbaar bedrag van 50.000 euro boven op de vrijstelling van 50.000 euro. In totaal dus een vermogen van 100.000 euro. Enzovoorts.
Wat je in de bovenstaande tabel ziet, is dat de fiscus ervan uitgaat dat je op spaargeld een rendement van 0,03 procent haalt en op beleggingen gemiddeld 5,69 procent.
Het veronderstelde rendement op spaargeld is dus zeer laag. Maar omdat de fiscus veronderstelt dat je bij een vermogen tot een ton voor 33 procent belegt en 67 procent spaart, kom je toch uit op een gemiddeld verondersteld rendement van 1,9 procent.
Over die veronderstelde 1,9 procent rendement wordt 31 procent belasting geheven, waardoor de effectieve belasting op het vermogen tussen de 50.000 euro en de 100.000 euro 0,59 procent bedraagt.
Die heffing van 0,59 procent op vermogen tussen de 50.000 euro en 100.000 euro is problematisch als je alleen spaart en niet belegt. In de praktijk is het dan immers zo dat de feitelijke spaarrente veel lager is dan 0,59 procent.
Zo bedraagt de hoogste variabele spaarrente momenteel 0,3 procent en moet je spaargeld langer dan 5 jaar vastzetten om een rente te krijgen die hoger is dan 0,6 procent.
Hierdoor blijft de heffing in box 3 problematisch belastingplichtigen die voornamelijk spaargeld hebben.
[activecampaign form=24]