Boris Johnson is de nieuwe premier van Groot-Brittannië. De ongeveer 160.000 leden van de Conservatieve Partij mochten zich de afgelopen weken per post uitspreken over wie Theresa May moet vervangen als partijleider en premier.
De overwinning was voor Johnson, die zijn tegenstrever Jeremy Hunt ruimschoots versloeg.
Toch rezen er tijdens zijn campagne heel wat vragen over zijn omstreden uitlatingen in het verleden over onder meer vrouwen, etnische minderheden en homo’s.
Volgens Johnson ging het om satirische uitlatingen, dan wel om opmerkingen die volledig uit de context zijn gehaald.
Hier een overzicht van de belangrijkste controversiële uitspraken die de Britse premier in de loop der jaren deed.
Seksisme
De voormalig minister van Buitenlandse Zaken en burgemeester van Londen heeft een dubieuze houding ten opzichte van vrouwen, zowel voorzitter John Bercow van het Britse Lagerhuis als vrouwelijke leden van de Londense gemeenteraad hebben hem beschuldigd van seksistische gedrag.
Er zijn in de loop van zijn carrière meerdere voorbeelden te vinden van de opmerkelijke blik op vrouwen die Johnson heeft.
In 1996 schreef Johnson als journalist van The Telegraph een stuk over de kwaliteit van de "hot totty" (seksueel aantrekkelijke high-class vrouwen) op een congres van de Labour-partij.
"De unanieme conclusie is dat de 'Tottymeter' hoger uitslaat dan op welk Labourcongres uit het recente verleden dan ook", schreef hij. "De 'Tottymeter' schoot keer op keer omhoog toen een jonge vrouw het spreekgestoelte beklom".
Als verklaring voor het feit dat destijds steeds meer vrouwen voor Labour kozen schreef Johnson dat het óf kwam doordat de partij "de mannelijke vrijheid wilde inperken - zoals het verbod op drinken in het openbaar" of vanwege "de bizarre belofte van Labour dat vrouwen een veel grotere rol krijgen als Tony Blair aan de macht komt".
Maar volgens hem was de ware reden dat vrouwen zich tot Labour aangetrokken voelden hun natuurlijke "wispelturigheid."
"De echte reden dat het in Blackpool barstte van de glamourvrouwen komt omdat ze de overwinning konden ruiken [...] de wispelturigheid van hun geslacht maakt dat ze peilingen volgen."
'Emotionele' vrouwen zijn meestal 'snotterende blondjes' of 'emotioneel aan het instorten'
Johnson toonde zijn liefde voor "hot totty" ook op zijn kantoor door daar een Pirelli-kalender met naakte vrouwen op te hangen, ondanks klachten van vrouwelijke collega's.
Hij liet zijn lezers vol trots weten dat de kalender "voor de nodige opschudding zorgde."
"Vrouwen voelden zich gegeneerd, is mij verteld", schreef Johnson.
"Ik haat het om bij een of andere vent mijn punt proberen te maken, terwijl de vrouw van de maand mei prominent te zien is", zei een vrouwelijke collega.
'Sla haar gewoon op de kont en stuur haar weg'
In zijn afscheidsstuk als hoofdredacteur van The Spectator gaf Johnson het volgende advies aan zijn opvolger:
"Als de boel eenmaal lekker draait, dan zou het zomaar kunnen dat je ogen afdwalen naar de prachtig gestreepte chesterfield in je kantoor en je jezelf afvraagt of die groot genoeg is om een dutje op te doen", schreef hij.
"Maar tot je grote paniek staar je ineens in twee prachtige donkere ogen. Rustig, het is Kimberley maar [Kimberley Quinn was destijds uitgever van de Spectator] met wat nuttige tips over hoe je de oplage kan vergroten."
Hij adviseerde zijn opvolger om haar "gewoon op haar kont te slaan en weg te sturen".
Deze houding ten opzichte van vrouwen was veelvuldig terug te vinden in zijn verhalen, schreef zijn voormalige collega Sonia Purnell in een biografie over Johnson:
"In zijn stukken portretteerde hij vrouwen veelal als 'zwakke snotterende blondjes' of 'emotioneel aan het instorten...'"
In een artikel waarin Johnson zijn beklag deed over alle reacties op de dood van prinses Diana, schreef hij: "We leven in een tijd waarin feminisme een feit is en waar je stemmen wint door openlijk emoties te tonen. De prinses is het symbool voor elke vrouw die zich tekort voelt gedaan door haar man".
Hij zei ooit: 'Door op Tory te stemmen krijgt je vrouw grotere borsten'
De meest duidelijke voorbeelden van het seksisme van Johnson waren te lezen in zijn autocolumns voor mannenmagazine GQ, waarin hij 'babe magnet'-auto's beoordeelde. Dit schrijft Purnell daarover in haar biografie:
"De reviews stonden vol met woorden als 'filly', 'chicks' en 'flapping kimonos' en met dubbelzinnige grappen over de 'versnellingspook'. Ook had hij het vaak over blonde bestuursters die 'met hun kont schudden', die hij met zijn eigen geweldige paardenkracht 'van achteren neemt' al fantaserend over hun 'imposante boezems'.
"Over het rijden in een Ferrari F340, schreef hij: 'het leek alsof heel de provincie Hampshire achteruit lag en haar welgevormde benen opende om in vervoering te worden gebracht door de Italiaanse hengst."
Boris bleef ook tijdens zijn politieke carrière fantasieën over "imposante boezems" gebruiken om zijn waar aan te prijzen.
In 2005 toen hij campagne voerde om de Conservatieve afgevaardigde te worden voor Henley zij hij tegen kiezers dat "je vrouw grotere borsten krijgt als je op Tory stemt". Daarbij leek hij de andere 50% van het electoraat dat hij aan moest spreken te vergeten.
En toen hij in 2012 als burgemeester van Londen gastheer was van de Olympische Spelen liet Johnson zijn lezers weten hoe "geweldig" de ervaring was van het kijken naar "halfnaakte vrouwen die beachvolleyball spelen en daarbij glanzen als natte otters."
Maleisische studentes moeten 'op zoek naar een man om te trouwen'
In 2013 opende Johnson het World Islamic Economic Forum in de City Hall van Londen. De toenmalig burgemeester stond naast de Maleisische premier Najib Razak toen die werd gevraagd naar de rol van vrouwen in Islamitische samenlevingen.
Razak zei toen tegen de pers: "Voordat ik hier kwam hebben mijn medewerkers me verteld dat bij het nieuwe academische jaar in Maleisië, een moslimland, 68% van de instroom op onze universiteiten uit vrouwen bestaat."
Boris onderbrak die opmerking door te stellen dat: "Ze moeten een man vinden om mee te trouwen."
Beluister hier de geluidsopname:
Homofobie
In 2000 uitte Johnson in The Spectator felle kritiek op het "vreselijke beleid van Labour om voorlichting te geven over homoseksualiteit op scholen en al het andere".
In zijn boek "Friends, Voters, Countrymen" uit 2001 vergeleek Johnson het homohuwelijk met bestialiteit door te stellen dat "Als het homohuwelijk oké is - en ik wist eerst niet wat ik ervan moest vinden - dan zie ik geen principieel verschil tussen een huwelijk van twee mannen en een huwelijk van drie mannen of een huwelijk van drie mannen en een hond."
En er waren meer gevallen van openlijke homofobie. Zoals Business Insider eerder al berichtte schreef Johnson in een column in The Telegraph uit 1998 over het opstappen van Peter Mandelson uit de Labourregering dat het zou leiden tot gejank van "tank-topped bumboys" in de nachtclub van "The Ministry of Sound" en in de "donkere Soho-bars waar Mandy en zijn maten vaak komen."
Hij stelde ook dat er door het vertrek van Mandelson de "lipstick" verdween uit de regering van Blair.
In een andere column voor The Telegraph betreurde Johnson het BBC-beleid om homo's gelijke rechten te geven.
"Dat moet een slechte grap zijn", schreef hij. "Ik had een document in handen dat BBC Resources Equal Opportunities Unit wordt genoemd. Daar stonden brieven in van gays die vragen stellen over het recht op een pensioen van de BBC voor hun 'partner'".
Racisme en islamofobie
In 2002 refereerde Johnson in The Telegraph aan een bezoek dat toenmalig premier Tony Blair bracht aan Afrika.
"Wat een opluchting moet het zijn voor Blair om weg te zijn uit Engeland. Het schijnt dat The Queen zo van The Commonwealth houdt omdat ze daar hele hordes enthousiast schreeuwende en met vlaggen zwaaiende 'piccaninnies' treft. Piccaninnies is een racistische term voor donkergekleurde kinderen. Hij schreef ook dat Afrikaanse mensen een "watermeloenlach" hebben.
Toen hem daar tijdens zijn campagne om burgemeester van Londen te worden naar werd gevraagd, zei Johnson dat zijn opmerkingen "uit de context" waren gehaald.
Moslimvrouwen vergelijken met 'brievenbussen'
Er werd vorig jaar melding gedaan tegen Boris Johnson bij de Equalities Commission nadat hij moslimvrouwen die een boerka dragen vergeleek met 'brievenbussen' en bankrovers.
De voormalig minister van Buitenlandse Zaken schreef in een artikel voor The Telegraph dat "het volkomen belachelijk is dat mensen ervoor kiezen om er als brievenbussen uit te zien" en ook dat een vrouwelijke student die er "als een bankrover" uitziet op school of bij een lezing moet worden gevraagd hem af te doen.
Het was niet de eerste keer dat Johnson islamofobische uitlatingen deed.
Islamofobie is een 'natuurlijke reactie'
In 2005 schreef Johnson The Spectator dat hij het "natuurlijk" vindt dat mensen bang zijn voor de islam.
"Voor iedere niet-moslim die de Koran leest is islamofobie - de angst voor de islam - een natuurlijk reactie en eigenlijk precies wat de tekst wil oproepen. Puur kijkend daar de tekst - om maar niets te zeggen over wat er wordt gepreekt in moskeeën - is het de meest kwaadaardige en sektarische religie wat betreft harteloosheid tegenover niet-gelovigen".
'De islam is het probleem'
In de nasleep van de aanslagen in Londen stelde hij vraagtekens bij de loyaliteit van Britse moslims en zei hij dat het land moet accepteren dat "de islam het probleem is".
"Het zal veel inspanning vergen om de duizenden Britse moslims die in dezelfde staat van vervreemding verkeren in te laten zien dat hun geloof verenigbaar moet zijn met de Britse waarden en met loyaliteit aan Groot-Brittannië", schreef hij.
"Dat betekent dat de we het eerste taboe moeten doorbreken en moeten accepteren dat de islam het probleem is. De islam is het probleem. Wat gebeurt er allemaal in de moskeeën en op islamitische scholen? Wanneer dringt de 18e-eeuwse Verlichting door tot de achterlijke middeleeuwse islam?"