Boris Johnson: de kleurrijke Brexiteer die mogelijk de Britse premier wordt

Boris Johnson, de kleurrijke Conservatieve politicus die een felle pro-Brexit-campagne voerde bij het referendum van drie jaar geleden, is dinsdag verkozen tot leider van de Conservatieve partij en daarmee tot premier.

In 2016 werd Johnson al genoemd als mogelijke vervanger van toenmalig premier David Cameron. Maar na de overwinning van het Brexit-kamp bij het referendum van 23 juni 2016 – deze zondag precies drie jaar geleden – zei Johnson dat hij geen interesse had in die functie, omdat zijn bondgenoot Michael Gove zich kandidaat stelde.

Uiteindelijk werd Theresa May de nieuwe Britse premier. Zij stelde vervolgens Johnson aan als minister van Buitenlandse Zaken. Uiteindelijk stapte Johnson in 2018 op uit onvrede over de manier waarop May de Brexit-onderhandelingen leidde.

De Conservatieve politicus bekend staat als een kleurrijke persoonlijkheid. Onlangs nog bracht de politie een bezoek aan het Londense appartement dat Johnson deelt met zijn partner Carrie Symons, nadat buren klaagden over een luidruchtige ruzie tussen de twee. Dit incident lijkt de populariteit van Johnson overigens wel te hebben geschaad.

Toch denken veel leden van de Conservatieve Partij dat Johnson de enige is die de voortslepende poging om de Brexit te voltooien kan realiseren.

Bekijk hieronder het overzicht van de opkomst van Boris Johnson in de Britse politiek. Wellicht geeft de tijdlijn ook een inkijkje in de toekomst van het Verenigd Koninkrijk.

---

Tijdens zijn studie aan de Universiteit van Oxford is Boris voorzitter van de debatvereniging Oxford Union, een functie die ook werd bekleed door de voormalige leider van de Conservatieven William Hague en de voormalige Britse premier Edward Heath.

---

Johnson deelt een verleden met David Cameron: samen gaan de twee Conservatieve politici in hun jonge jaren naar Eton College, de meest prestigieuze privéschool van het Verenigd Koninkrijk. Ook als tiener neemt Boris geen blad voor de mond.

---

Johnson is korte tijd actief bij de Londense krant The Times, maar wordt daar ontslagen. Ook werkt hij als correspondent in Brussel voor The Daily Telegraph. Hierdoor krijgt hij bekendheid in de (centrumrechtse) media.

---

Politiek en journalistiek is geen ongebruikelijke combinatie in de familie. De broer van Boris, Jo Johnson, is ook politicus. Jo is ook lid van de Conservatieve Partij, werkt daarnaast voor The Financial Times en is actief als zakenbankier.

---

Boris wordt in 1999 aangesteld als redacteur bij opinieblad The Spectator. In 2001 komt hij in het Britse Lagerhuis terecht als de Conservatieve kandidaat van kiesdistrict Henley-on-Thames.

---

Boris raakt verwikkeld in meerdere schandalen in zijn beginjaren als politicus. In 2003, als lid van het Britse parlement en nog altijd redacteur van The Spectator, zegt hij dat de stad Liverpool "geniet van het slachtofferschap".

---

Ondanks herhaaldelijke blunders worden mensen steeds ontvankelijker voor Boris. Hoewel hij door alle incidenten vaak een clowneske indruk maakt, lijkt hij daardoor authentieker dan de gemiddelde politicus.

---

In 2004 liegt Johnson over een buitenechtelijke affaire. De Conservatieve leider Michael Howard ontslaat hem als staatssecretaris van Cultuur.

---

In 2005, als David Cameron wordt gekozen als leider van de Conservatieven, keert Johnson terug als minister van Hoger Onderwijs.

---

In 2008 treedt Boris af als parlementslid en weet hij de zittende burgemeester van Londen, Ken Livingstone, te verslaan. Johnson wordt de nieuwe burgemeester van de Britse hoofdstad.

---

Het Londense publieke fietssysteem wordt in de volksmond Boris Bike genoemd. Hieronder fietst Boris op een Boris Bike samen met Arnold Schwarzenegger.

---

Ook maakt Johnson zich hard om de Londense Routemaster-bussen terug te brengen die de "buigzame bussen" moeten vervangen die onder Livingstone werden gebruikt.

---

In 2012 komt Boris halverwege een takelbaan vast te zitten tijdens een evenement om de Olympische Spelen te promoten.

---

In 2012 wordt Boris herkozen als burgemeester, terwijl hij het weer opneemt tegen Ken Livingstone. Dit keer wint hij met een kleinere marge. In het algemeen stemmen Londenaren meer op de sociaal-democratische Labour Partij.

---

Boris is constant aanwezig in de media. Door het al geruime tijd uitblijven van blunders wordt de kans dat hij de Conservatieve Partij gaat leiden steeds groter.

---

Critici verwijten Johnson dat hij het burgemeesterschap van Londen misbruikt voor zijn persoonlijke publiciteit. Hier zit hij samen met BBC-presentator Jeremy Paxman op een tandem.

---

Zijn populariteitscijfers zijn voortdurend hoog. Regelmatig verslaat Johnson alle andere Britse politici. In een poll in juni 2014 scoort hij 13 procentpunten beter dan de zittende premier David Cameron.

---

Boris kondigt in augustus 2014 aan dat hij meedoet aan de volgende verkiezingen.

---

In mei 2015 weet Boris een plek in het Britse parlement te veroveren. Door de zege van de Conservatieven krijgt David Cameron een tweede termijn als minister-president.

---

In oktober 2015 doen geruchten de ronde dat Cameron zal opstappen. De naam van Johnson zoemt rond als mogelijke vervanger. Cameron noemt hem als potentiële opvolger als hij aankondigt na twee termijnen als premier te zullen stoppen.

---

Het debat over een mogelijke Brexit barst los in het begin van 2016. Boris zegt dat zijn land een "grote, grote toekomst" buiten de EU te wachten staat, maar dat hij liever ziet dat het Verenigd Koninkrijk deel uitmaakt van een hervormde EU.

---

Op 21 februari kondigt Johnson echter officieel aan dat hij voorstander is van een Brexit, een flinke steun in de rug van de campagne om de Europese Unie te verlaten.

---

In maart vertelt Boris tegen het ministerie van Financiën dat er "geen goede economische argumenten" zijn voor Groot-Brittannië om in de EU te blijven.

---

Als de Amerikaanse president Barack Obama Groot-Brittannië aanmoedigt om EU-lid te blijven, noemt Boris hem "deels Keniaan" en bestempelt zijn ideeën als hypocriet.

---

Enkele weken vóór het referendum van 23 juni zegt David Cameron dat Boris Johnson de volgende premier kan worden. Sommigen speculeren dat hij door zijn optreden als leider van de campagne om de Europese Unie te verlaten de steun van de Conservatieve Partij heeft gekregen.

---

De Britse regering kondigt na het Brexit-referendum aan de Europese Unie te zullen verlaten. David Cameron, die de Remain-campagne leidde, treedt af als premier. Boris Johnson is dé favoriet om Cameron op te volgen.

---

Maar geheel onverwacht kondigt Johnson aan zich niet verkiesbaar te stellen voor het premierschap. Dat doet hij, nadat zijn bondgenoot Michael Gove onverwachts aangeeft liever zelf premier te willen worden.

---

The Telegraph noemt de actie van Michael Gove "de meest spectaculaire politieke moord van een generatie". Al snel valt Gove echter af als kandidaat.

---

Boris besluit Andrea Leadsom te steunen, de voormalige energieminister. Maar ook zij valt af als kandidaat.

---

Theresa May wordt uiteindelijk de nieuwe Britse premier. Zij besluit op 13 juli 2016 om Johnson aan te stellen als minister van Buitenlandse Zaken.

---

De keuze voor Johnson als boegbeeld van de Britse diplomatie wordt meteen bekritiseerd. Critici roepen in herinnering dat Boris meerdere negatieve opmerkingen heeft gemaakt over buitenlandse leiders.

---

Boris zeg dat hij zich "zeer vereerd" voelt om voor deze functie te worden gekozen.

---

Als minister van Buitenlandse Zaken doet Johnson zijn best om de wereld te overtuigen dat een Brexit niet betekent dat het Verenigd Koninkrijk zich afsluit van de rest van de wereld.

---

Johnson blijkt niet echt een effectieve diplomaat. Hij gaat herhaaldelijk in de fout en maakt veel agressieve opmerkingen. In oktober 2017 zorgt hij veel voor ophef, als hij zegt dat Libië het volgende Dubai kan zijn als ze eerst "de dode lichamen zouden opruimen".

Bron: BBC News

---

Johnson stapt in juli 2018 op als als minister van Buitenlandse Zaken, omdat hij ontevreden is over manier waarop May de Brexit aanpakt.

Bron: INSIDER

---

Jeremy Hunt wordt benoemd als opvolger van Johnson.

---

Na zijn vertrek als minister van Buitenlandse Zaken, ontpopt Johnson zich tot fel criticus van Theresa May. In september 2018 zegt hij dat de deal met de EU die May voor ogen heeft "substantieel slechter" is dan de situatie waarbij het Verenigd Koninkrijk in de Europese Unie zou blijven. Johnson wil het liefst een harde Brexit.

Bron: INSIDER

---

Theresa May slaagt er eind 2018 en begin 2019 niet in om een parlementaire meerderheid te vinden voor haar deal met de Europese Unie. Noodgedwongen vragen de Britten om uitstel als de officiële Brexit-datum van 29 maart 2019 onhaalbaar blijkt. Dat wordt verleend door de EU, met 31 oktober als nieuwe deadline.

Bron: INSIDER

---

Het blijft rommelen in de Conservatieve Partij en eind mei blijkt May niet meer verder te kunnen als premier. Ze kondigt op 24 mei haar vertrek aan als partijleider van de Conservatieven. Ze stapt ook op als premier, als er op 22 juli een opvolger is gevonden.

---

Direct nadat May vertelt dat ze van plan is om af te treden, kondigen een tiental prominenten uit de de Conservatieve Partij aan haar te willen opvolgen. Opnieuw geldt Boris Johnson als de grote favoriet.

---

Na een reeks stemrondes blijven er op 20 juni nog twee kandidaten over: Johnson en de huidige minister van Buitenlandse Zaken Jeremy Hunt.

---

Op dinsdag 23 juli wordt bekend dat Johnson 92.000 van de 160.000 stemmen heeft gekregen. Nu begint voor hem de echte uitdaging: een oplossing vinden voor de Brexit die kan bogen op een meerderheid in het Britse parlement.

---

Lees meer over de Brexit:

• Boris Johnson: dit zijn alle bizarre uitspraken die hij in het verleden deed
• Met premier Boris Johnson naar een no deal-Brexit? Dat ziet er niet goed uit voor het Britse pond
• Bijna helft van Britten hamstert nu al voedsel en kleding voor een no deal-Brexit
• De Brexit doet nu al pijn bij mkb’ers in Oost-Nederland, maar schept ook kansen in Duitsland