Topman Elon Musk geeft een onthullend inkijkje in de manier waarop zijn bedrijf SpaceX een ruimteschip voor een Marsvlucht bouwt.
Op 17 september kondigde Musk aan dat SpaceX de Japanse miljardair Yusaku Maezawa rond de maan gaat vliegen met de BFR, de Big Falcon Rocket. Tijdens die aankondiging toonde Musk enkele nieuwe foto’s van het lanceersysteem en van SpaceX’s werkplaats in de haven van Los Angeles.
Dit is het eerste nieuws dat we sinds april van SpaceX’s raketconstructie krijgen. Toen postte Musk een foto waaruit bleek dat SpaceX de raket bouwde. Met een cilindervormig onderdeel van 12 meter hoogte en 9 meter breed.
“SpaceX’s belangrijkste onderdeel voor het BFR interplanetaire ruimteschip”, aldus Musk op Instagram.
Volgens ruimtevaartdeskundigen zeggen de foto's veel over hoe SpaceX de raket bouwt en over het tempo van het project.
"Het is ongebruikelijk voor bedrijven en overheden die raketten ontwikkelen om iets naar buiten te brengen over hun hardware. Maar Musk wil het publiek erbij betrekken", zegt Marco Cáceres, ruimtevaartanalist bij de Teal Group tegen Business Insider. "Hij leeft en ademt zijn bedrijf. Dus als hij iets heeft waar hij enthousiast van wordt, dan deelt hij dat het liefst".
Wat de nieuwe beelden onthullen
De BFR is een 39-verdiepingen tellend lanceersysteem dat uit twee delen bestaat: een ruimteschip van 54 meter lengte en een 70 meter lange stuwmotor die het schip de ruimte in duwt. Volgens Musk is het ruimteschip "het moeilijkste" van het hele systeem, dus maakt SpaceX eerst een prototype.
Musk wil het ruimteschip in een baan rond de aarde brengen en het daar van brandstof voorzien. Daarna kan het schip de motoren starten, door de ruimte reizen en op Mars landen. En zichzelf later weer lanceren en terugkeren naar Aarde. Omdat het systeem 100 procent herbruikbaar is, zal het dit kunstje vele malen herhalen.
Musk zei in 2016 dat het systeem "voornamelijk uit geavanceerde koolstofvezels" is opgebouwd - een materiaal dat sterker is dan staal en vele malen lichter. Een vijfde van het gewicht van staal om precies te zijn.
Een van Musks foto's toont een buis ribbels en spaken, met een werknemer erin. Dit is het binnenste van het cilindervormige onderdeel: de spil. Laag na laag wikkelen robots vervolgens een tape van koolstofvezel rond de cilinder.
De koolstofvezels worden gedrenkt in een kleefmiddel en daarna verhit zodat het composiet uithardt.
Op de onderstaande foto die Musk ook op 17 september toonde, zien we het buisgedeelte zonder de spil. De ronde koepel links lijkt deel uit te maken van een voortstuwingsreservoir, ook vervaardigd van koolstofvezel.
Veel koolstofvezeltape wordt gewoonlijk geweven. Echter, Steve Nutt, hoogleraar scheikunde, werktuigbouwkunde en ruimtevaart aan de University of Southern California, zei tegen Business Insider dat SpaceX waarschijnlijk een niet-geweven variant van koolstofvezeltape gebruikt. Volgens Nutt is dat best een slimme zet.
Koolstofvezel moet tijdens het verhitten en uitharden flink onder druk gezet worden. Nutt denkt dan ook dat SpaceX enorme plastic zakken gebruikt waaruit alle lucht gezogen wordt - door de vacuümwerking wordt de tape onder grote druk gezet. Nutt weet alleen niet hoe SpaceX de onderdelen verhit.
"De structuren worden te groot om in een oven te stoppen, dus misschien maken ze gebruik van zogenaamde "hittedekens", aldus Nutt.
"Hij wrijft het er flink in bij NASA"
Volgens Cáceres, die al tientallen jaren de ruimtevaartindustrie volgt, blijkt uit de foto's dat SpaceX bezig is met een project van epische proporties.
"Dit is waarschijnlijk de grootste uitdaging die ik zag, sinds de tijd van de Saturnus 5. Qua techniek dan", aldus Cáceres verwijzend naar NASA's Apollo maanraket. "Niets wat ik gezien heb, komt ook maar in de buurt van wat op deze schaal gemaakt wordt."
Zelfs New Glenn, de herbruikbare zware raket kun je er niet mee vergelijken, zegt Cáceres. New Glenn wordt gebouwd door Blue Origin, het ruimtevaartbedrijf van miljardair en Amzon-oprichter Jeff Bezos.
Met het vrijgeven van deze beelden dwingt Musk het publiek - en zijn investeerders - om hem serieus te nemen, aldus Cáceres.
Cáceres schatte eerder dat de ontwikkeling van de BFR zo'n 5 miljard dollar (omgerekend ruim 4 miljard euro) zou kosten. Musk gaf een zelfde schatting toen hij Maezawa's rol in het maantoerismeproject van SpaceX aankondigde.
"Hij zoekt investeerders omdat hij geen Jeff Bezos is, die dit hoogstwaarschijnlijk in z'n eentje zou kunnen doen", zegt Cáceres. "Musk is niet zo rijk. Wel kan hij dingen bouwen en daarmee investeerders aantrekken. Als je ziet hoeveel hardware hij al heeft en hoe groot het allemaal is, zullen mensen zeggen - ja, dit is een serieus programma".
Als de maanmissie van 2023 met de BFR - Maezawa noemt het project #dearMoon - slaagt, dan is dit een krachtig signaal richting NASA over wat SpaceX allemaal kan.
"Dit ziet er niet uit als een stunt, eerder als een proefrit", zegt Cáceres.
Als SpaceX er niet in slaagt NASA-gelden los te peuteren om het BFR-project te financieren, dan zou SpaceX inkomsten kunnen genereren uit ruimtetoerisme, vrachtvervoer voor overheden en bedrijven, en het lanceren van satellieten.
"Mensen kunnen niet zeggen dat Musk maar iets doet. Hij heeft enorm veel voor elkaar gekregen in een heel korte tijd", zegt Cáceres. "Als ik tien jaar geleden op evenementen begon over SpaceX, dan rolde men met de ogen en zei dat Musk er niet lang meer zou zijn. Nu is SpaceX een belangrijke speler in de industrie."