Wat gebeurt er als je als alleenstaande met een kind een asielzoeker in huis neemt? Dan wordt de asielzoeker automatisch fiscaal partner.

Dat bevestigde een medewerker van de Belastingdienst woensdag op het Forum Fiscaal Dienstverleners. Dat is een forum van de Belastingdienst voor en door belastingadviseurs en medewerkers van de Belastingdienst.

Dat een opgevangen asielzoeker jouw fiscaal partner wordt, is een curieus, wellicht onbedoeld gevolg van de wet. Die zegt dat als twee volwassenen plus een kind op hetzelfde adres staan ingeschreven, zij automatisch fiscaal partner van elkaar worden. Ook als slechts één van de twee ouder is van het kind. Alleen als het om een officieel opvanghuis voor beschermd wonen gaat, kunnen zij een verzoek indienen om geen fiscaal partner te worden. Maar daarvan is geen sprake als je iemand in je eigen huis opneemt.

Het hebben van een fiscaal partner kan financiële consequenties hebben, zowel positief als negatief.

Een voordeel kan zijn dat de asielzoeker mogelijk recht heeft op uitbetaling van de (verlaagde) algemene heffingskorting. Daarvoor moet hij of zij wel minimaal 6 maanden met je hebben samengewoond.

Ander voordeel is dat je je box 3-vermogen op die manier kunt verlagen. Fiscaal partners mogen de vrijstelling van 24.437 euro (in 2016) namelijk naar eigen goeddunken verdelen. Er vanuit gaande dat een asielzoeker geen vermogen heeft, kun je de dubbele vrijstelling gebruiken.

Een mogelijk nadeel is dat de drempel voor de giftenaftrek en voor de aftrekbare zorgkosten mogelijk hoger zullen uitvallen. Dit zullen vaak theoretische nadelen zijn, omdat ze alleen de belastingdruk verhogen als de asielzoeker inkomen heeft.

Als je niet wilt dat een opgevangen asielzoeker jouw fiscaal partner wordt, kun je hem of haar een huurcontract aanbieden. Een inwonende huurder wordt namelijk geen fiscaal partner. Als de asielzoeker geen geld heeft, kun je hem desnoods een huur van een euro per maand vragen, waarbij je wel moet oppassen dat dit niet wordt gezien als een belastbare schenking. Alternatief is bij de staatssecretaris een beroep te doen op de hardheidsclausule. Die is bedoeld om fiscale wetgeving niet van toepassing te verklaren als die onvoorziene en onbedoelde gevolgen heeft.

Paul van der Kwast is financieel planner en lid van de Vereniging Onafhankelijke Financieel Planners. Voor Z24 volgt hij de fiscale ontwikkelingen op de voet.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl