Veelverdieners zijn minder snel geneigd hun welvaart met anderen te delen dan mensen die minder verdienen. Althans, dat suggereert een in het blad Basic and Applied Social Psychology gepubliceerde studie van de Londense Queen Mary University.
De onderzoekers voerden een experiment uit waarbij mensen geld konden verdienen met het spelen van spelletjes. Van tevoren kregen deelnemers een status toegeschreven – een lage of een hoge status – die bepaalde met hoeveel geld een deelnemer aan het spel begon.
Zowel deelnemers met een hoge status als degenen met een lage status werden nog verder onderverdeeld. Aan de ene kant waren er deelnemers die hun kapitaal zelf hadden verdiend (met een ander spel); en daarnaast waren er deelnemers die hun geld door de spelleiding toegewezen had gekregen.
Zuur verdiende centen geef je niet graag weg
In één van de spellen kwam het erop neer dat deelnemers moesten besluiten hoeveel geld ze zelf wilden houden en hoeveel ze aan een gezamenlijke pot wilden doneren – die pot zou later onder de deelnemers verdeeld worden.
Deelnemers met een lagere status (die daardoor dus minder aanvangsgeld op zak hadden) bleken eerder geneigd om de pot te spekken dan deelnemers met een hogere status. Overigens waren deelnemers met een hoge status die hun geld zelf verdiend hadden, nóg minder geneigd om te delen.
"Voor individuen met een hoge status is de manier waarop het geld verworven is (verdiend of gekregen), doorslaggevend voor hun bereidheid om te delen," aldus hoogleraar Magda Osman van de Queen Mary's School of Biological and Chemical Sciences; Osman is de belangrijkste auteur van de studie.
De bereidheid om te delen was groter voor individuen met een lage status. "Hoe ze aan hun geld kwamen, maakte niet uit voor hun gedrag", aldus Osman.
Verdien je een hoge status door eigen inspanningen, dan ben je eerder geneigd om daar zuinig op te zijn en te houden wat je verdiend hebt, aldus Osman. Is je vermogen gering, dan ben je eerder je eerder geneigd samen te werken.
"Maar zelfs wanneer iemand zich bereidwillig opstelt en samenwerkt, dan is er nog geen reden om aan te nemen dat dit vanuit altruïstische motieven gebeurt," aldus Osman. Je hoopt namelijk dat wanneer jij meer doneert, anderen dat ook zullen doen en dat jij daar uiteindelijk van profiteert.
Je hebt echter geen enkele garantie dat anderen hetzelfde doen als jij. Met andere woorden: je neemt een groter risico door als deelnemer met een lage status veel te doneren, omdat je geen idee hebt of anderen hetzelfde doen.
Osman merkt ook op dat empathie nauwelijks invloed heeft op pro-sociaal gedrag, namelijk het storten in de groepspot. "Dit is belangrijk omdat vaak wordt gedacht dat empathie het sociale bindmiddel tussen mensen is. Wat we laten zien is dat, wanneer er geld om de hoek komt kijken, empathie niet of nauwelijks een rol speelt in versterkt pro-sociaal gedrag."