Dat beweert Fabrice Amédéo, journalist van de Franse krant Le Figaro, in La
face cachée d’Air France (De schaduwzijde van Air France). Dat boek kwam
gisteren uit, op de dag dat Air France-KLM de recordverliezen van het
gebroken boekjaar 2009/2010 bekendmaakte.
Dat schrijft Het
Financieele Dagblad donderdag 20 mei.
Schrikjaar
Het jaar 2009 was niet alleen op economisch gebied een annus horribilis, een
schrikjaar, voor Air France. Het ongeluk boven de Atlantische Oceaan van
vlucht AF 447 tussen Rio de Janeiro en Parijs, waarbij 228 doden vielen te
betreuren, heeft de Franse maatschappij ver teruggeworpen in de
rangschikking van betrouwbare vervoerders.
Door de crash van de Concorde net buiten Parijs in 2000 (113 doden) is Air
France de enige gerenommeerde compagnie die het afgelopen decennium twee
vliegrampen kreeg te verwerken. De maatschappij mag nog van geluk spreken
dat zij bij ‘het wonder van Toronto’ ontsnapte aan een derde catastrofe.
In 2005 kwam een vliegtuig van Air France met 309 man aan boord op de
luchthaven van de grootste stad van Canada pas na de landingsbaan, in een
ondiepe afgrond, tot stilstand. Er raakten enkele tientallen passagiers
gewond, voor het merendeel niet ernstig.
Onderaan
Volgens de website www.planecrashinfo.com is de Franse maatschappij door de
ongelukken op een veiligheidsrangschikking 21ste van Europa (van de 24) en
wereldwijd zijn er 64 luchtvervoerders betrouwbaarder dan de Franse.
Het crashpercentage van Air France is nog steeds verwaarloosbaar (0,9 op 1
miljoen vluchten), maar ligt wel ruim boven dat van zijn concurrenten
British Airways (0) en Lufthansa (0,3).
Op de website www.securvol.fr wordt Air France sinds de crash van AF 447 in
categorie C gerangschikt (passagiers wordt aangeraden 'onder voorbehoud' van
de maatschappijen in die categorie gebruik te maken), tussen bedrijven als
Ethiopian Airlines en Air Moldova.
Elders op het internet laat een historicus die de geschiedenis van
vliegongelukken bijhoudt, zien dat Air France met 1785 doden na het
Russische Aeroflot het bedrijf is met de meeste dodelijke slachtoffers uit
de luchtvaarthistorie.
Cultureel probleem
De ongelukken van Air France zijn volgens Amédéo geen toeval. De ramp van
vorig jaar had volgens hem waarschijnlijk voorkomen kunnen worden als Air
France het noodsysteem 'Buss' op zijn vliegtuigen geïnstalleerd had, zoals
Lufthansa gedaan heeft.
Ook wijst hij erop dat de Fransen eind vorig jaar willens en wetens de regels
overtraden door een 'megajumbo' A380 van New York naar Parijs te laten
vertrekken met aan boord slechts één piloot en één copiloot van Air France,
terwijl internationale regelgeving voorschrijft dat er op dergelijke
vluchten drie bestuurders mee moeten. In het geval er op die vlucht iets mis
was gegaan, was Air France niet verzekerd geweest.
Technisch is er volgens Amédéo niets mis bij Air France. In binnen- en
buitenland staan de piloten bekend om hun competentie en de vloot behoort
tot de modernste ter wereld.
De journalist beweert dat er sprake is van een cultureel probleem. Er zou
sprake zijn van een zekere laksheid, waarbij nalatigheden ongestraft zouden
blijven en beslissingen op basis van gezond verstand zouden uitblijven.
Amédéo betwijfelt of algemeen directeur Pierre-Henri Gourgeon van Air
France-KLM, volgens hem een 'tussenpaus', in staat zal blijken de
noodzakelijke veranderingen door te voeren.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl