De aankomende jaren hoeven we weinig topgames te verwachten

Dit artikel verscheen eerder in de wekelijkse Business Insider Tech-Update. Deze nieuwsbrief ook ontvangen? Schrijf je dan onderaan deze pagina in.

OPINIE – Vorige week kwam er na jaren wachten eindelijk wat nieuws naar buiten over GTA 6. Het was niet waar iedereen op hoopte, want volgens de bronnen van Bloomberg laat de game nog zeker 2 tot 3 jaar op zich wachten. Volgens het persbureau komt dat vooral doordat de ontwikkelaars op een langzamere en mensvriendelijkere manier werken. Er is geen zogenaamde ‘crunch’ meer waarbij werknemers van Rockstar 18 uur per dag achter hun computer zaten.

In theorie doe je dan bijna drie keer zo lang over de ontwikkeling van een game. Maar is dat wel echt de reden van de we zo lang op GTA 6 moeten wachten, of dat we überhaupt langer en langer op topgames moeten wachten?

Ontwikkeltijd is slechts een deel van de oorzaak van de langere periodes tussen games. Ze worden steeds duurder en complexer om te maken, maar er is een ander, nog veel groter probleem in de gehele game-industrie gaande. Een die veel over het hoofd wordt gezien, maar die toch bijdraagt aan het gebrek aan nieuwe games.

Je verwacht hier dat we het gaan hebben over de impact die corona heeft gehad op game-industrie, maar dat doen we niet. Het virus heeft natuurlijk wel met vertragingen van games te maken, maar niet met de algehele richting die de industrie al jaren geleden al insloeg en waardoor het nu tegen de bijbehorende problemen aanloopt.

De afgelopen jaren zagen we een toename in (gratis) games die langere tijd ondersteund worden. Game-uitgevers zagen de veel gehate microtransacties als een goed verdienmodel en bedachten dat ze meer klanten konden bereiken en dus meer konden verdienen als ze de initiële drempel in de vorm van een aankoopbedrag verwijderde. En het werkte, want er worden miljarden dollars per jaar binnen geharkt.

In eerste opzicht is dat natuurlijk geen probleem, want gamers kunnen gratis hun hobby uitvoeren en de ontwikkelaars en uitgevers verdienen er goed aan. Maar als we naar GTA 5 en 6 kijken, zien we dat er een probleem ontstaat.

GTA 5 is op dit moment de game met de hoogste opbrengsten ooit. Er wordt geschat dat uitgever Take-Two er tot nu toe meer dan 6 miljard dollar aan verdiende. Het is letterlijk en figuurlijk de melkkoe van de game-industrie. Gamers blijven maandelijks veel uitgeven aan allerlei microtransacties waardoor ze hun game-ervaring verrijken. Ze investeren als het ware in hun eigen GTA-ervaring.

En juist dat zorgt ervoor dat Rockstar en Take-Two in een lastig parket zitten met GTA 6. Stel dat deze al helemaal klaar was om uitgegeven te worden, dan is het nog maar de vraag of dat gebeurt. Dat heeft twee oorzaken.

Ten eerste snijden de twee partijen zichzelf in de vingers met een nieuwe release op dit moment. Een nieuwe GTA zorgt ervoor dat de inkomsten uit de oude verdwijnen, of op zijn minst verminderen. En er is geen garantie dat de inkomsten uit de nieuwe titel de oude evenaren.

Ook kan het ervoor zorgen dat spelers van de huidige game zich lichtelijk verraden voelen als ze hun voorgaande uitgaven niet mee kunnen nemen naar de nieuwe game. Maar als Rockstar ervoor kiest om GTA 5-spelers hun bezittingen mee te brengen naar GTA 6, is het zeker dat er minder in de nieuwe game wordt uitgegeven. Spelers hebben immers al veel van wat ze willen hebben en zullen minder snel nieuwe items kopen. Geen goed vooruitzicht voor een game die vermoedelijk vele malen meer kostte om te ontwikkelen dan zijn voorganger.

Dus wat doe je dan als je uitgever van een melkkoe bent? Het meest logisch lijkt de keuze om verder te melken tot de koe doodvalt. Pas dan geef je de melkdrinkers een nieuwe koe die verse melk geeft.

Maar dan komen we uit bij het tweede punt, want het kan zijn dat de nieuwe melkkoe kreupel is als hij uitgebracht wordt. Denk maar eens aan Cyberpunk 2077. De game kostte meer dan 300 miljoen euro om te ontwikkelen, maar leverde slechts iets meer dan 200 miljoen euro op. Waarom? Omdat de game vol met bugs zat. Iets wat gamers niet accepteerden.

Het is een voorbeeld van een game waar een gigantisch budget achter zit en waarvan de verwachtingen waren dat het deze makkelijk zou terugverdienen bij de lancering en de jaren erna. Maar nu, meer dan een jaar nadat de game uit is gekomen, is dat nog steeds niet het geval.

Kortom, de komst van nieuwe games zit vast tussen wal en schip. De opkomst van de microtransacties zorgde voor een nieuw verdienmodel voor ontwikkelaars en uitgevers waardoor er nu zoveel mogelijk geld uit games wordt geknepen. Het zorgt er ook voor dat er nauwelijks een reden is om nieuwe games uit te brengen. Dat wordt versterkt door het feit dat een nieuwe game uitbrengen een gigantisch risico met zich meebrengt.

Voor de gamers onder ons is dit niet leuk om te lezen. Voor de investeerders wel. Die kunnen er met redelijke zekerheid vanuit gaan dat hun aandeel in game-uitgevers de aankomende jaren nog wel even rentenieren. Tenminste, tot de melkkoeien sterven. Dan komen er grote risico’s bij de lancering van diens opvolgers kijken.

LEES OOK: Nothing laat Apple zien wat het vergeten was