Al bijna 200 jaar doen wetenschappers onderzoek op Antarctica. Ze zijn op zoek naar nieuwe organismen, gegevens over de geschiedenis van het klimaat op aarde en tekenen van veranderingen in het milieu.

Aangezien Antarctica het enige continent is zonder oorspronkelijke menselijke bevolking hebben de Verenigde Staten en 11 andere landen in 1959 het Antarctische Verdrag getekend, dat militaire activiteiten verbiedt en wetenschappelijk onderzoek bevordert. Sindsdien hebben meer dan 40 landen zich aangesloten bij het verdrag, en het aantal onderzoekstations op het continent blijft groeien.

Duizenden biologen, ecologen en geologen doen onderzoek op Antarctica, het koudste, droogste en meest afgelegen continent op aarde. De grootste basis, het Amundsen-Scott South Pole Station, is van de Verenigde Staten.

Bekijk hier onder foto’s van de onderzoeksprojecten op Antarctica en de uitdagingen waar de wetenschappers mee geconfronteerd worden.

 


Veranderingen op Antarctica hebben over de hele wereld gevolgen. Als al het ijs op het continent zou smelten, kan de zeespiegel wereldwijd met ruim 60 meter stijgen.

Foto: Pauline Askin/Reuters

Bron: Business Insider


Antarctica is tussen 1992 en 2017 meer dan 3,3 biljoen ton aan ijs kwijtgeraakt, waardoor de zeespiegel wereldwijd ongeveer een centimeter is gestegen. Zo'n 40% daarvan is in de afgelopen vijf jaar gesmolten, blijkt uit onderzoek dat eerder dit jaar in Nature is gepubliceerd.

Foto: Mario Tama/Getty Images

Bron: Business Insider


Het doorgaande NASA-onderzoek 'Operation IceBridge' kijkt naar veranderingen van het poolijs. Uit een serie onderzoeksvluchten boven West-Antarctica hebben wetenschappers geconcludeerd dat de West-Antarctische ijskap mogelijk het punt heeft bereikt van onomkeerbaar smelten.

Foto: Mark Ralston
Bron: AP

Geofysicus Jerry Mitrovica van Harvard zei in 2015 tegen Associated Press dat delen van Antarctica zo snel smelten dat "het zonder twijfel het absolute rampgebied van de wereldwijde klimaatverandering is geworden."

Foto: Natacha Pisarenko/AP

Bron: AP


Elk jaar doen duizenden wetenschappers onderzoek op het continent.

Foto: Natacha Pisarenko

Bron: National Science Foundation


Wetenschappers gaan naar Antarctica om de ecosystemen van het bijzondere continent te doorgronden. Ook kunnen onderzoekers vanwege de droge en koude weersomstandigheden de ruimte goed bestuderen.

Foto: Willem Tims
Bron: Shutterstock

Nieuwkomers zien zich geconfronteerd met het extreme klimaat op de onvoorstelbaar afgelegen plekken. Veldonderzoek op Antarctica is erg duur, dus wetenschappers gaan er alleen heen als het echt nodig is.

Foto: erwinf/Shutterstock

Bron: National Science Foundation


De meeste wetenschappers reizen per ijsbreker naar het continent.

Foto: Jack P./Flickr

Bron: National Science Foundation


Meteoroloog Alex Gaffikin woonde 2,5 jaar in het Britse onderzoekscentrum Halley. Ze vertelde dat de winters haar lethargisch maakten vanwege de constante duisternis.

Foto: Jeffrey Donenfeld/National Science Foundation

Bron: Reuters


Uiteraard kon Gaffikin ook de mooie dingen benoemen. "Ik houd van Antarctica omdat het zo buitenaards en magisch lijkt. Je kunt er dingen zien die je nergens anders tegenkomt: de keizerpinguïn, enorme gletsjers en gigantische zeedieren."

Foto: Calee Allen
Bron: National Science Foundation

In 2013 investeerde NASA in onderzoek met weerballonnen om te bekijken straling rondom de aarde ontstaat.

 Foto: Flickr

Bron: NASA


"Onderzoek naar straling vlakbij de aarde is uiterst belangrijk", zei hoofdonderzoeker John Mather van NASA's Science Mission Directorate bij de start van het onderzoeksprogramma in 2007. "Uit dit onderzoek leren we hoe we problemen op onze planeet kunnen verminderen, maar ook hoe we technologie in de ruimte beter kunnen toepassen en veiliger aan ruimtevaart kunnen doen."

Foto: NASA/Flickr

Bron: NASA


Het Barrel-team van NASA beëindigde zijn laatste missie in het Sanae IV-station in 2016, dat wordt geleid door het South African National Antarctic Program.

Foto: Jack P./Flickr

Bron: SANAP


Door de moeilijke omstandigheden kunnen boten lang niet altijd dichtbij de onderzoekstations komen, dus zijn wetenschappers meestal afhankelijk van vliegtuigen voor hun spullen.

Foto: Ted S. Warren
Bron: AP

Dieren opeten, die op Antarctica leven, is nu absoluut taboe. Maar uit een receptenboek van het Britse onderzoeksstation Rothera uit de jaren '50 blijkt dat onderzoekers destijds pinguïneieren, zeehondenhersenen en gegrilde aalscholver aten. Vanuit die basis schoten mensen nog tot 1994 zeehonden dood om ze tot hondenvoedsel te verwerken.

Foto: Alexandre Meneghini

Bron: Reuters


Koks worden nu bevoorraad per schip of vliegtuig. "Je moet gebruiken wat er verkrijgbaar is in de winkel, bevroren spullen, ingeblikt eten en als je echt wanhopig bent gedroogd voedsel”, vertelde chef Alan Sherwood van de Rothera-basis in 2009 tegen Reuters.

Foto: Alister Doyle

Source: Reuters


Wetenschappers op Antarctica doen erg zuinig met water. Hoewel zo'n 90% van al het ijs ter wereld op Antarctica ligt, lijkt het leven wat dat betreft behoorlijk op dat in de woestijn.

Foto: Enrique Marcarian

Bron: National Snow and Ice Data Center


Bewoners van Antarctica smelten 's winters sneeuw om water te kunnen drinken. In de zomer gebruiken ze pijpleidingen om water te halen uit kunstmatige meren die worden gevuld met sneeuw.

Foto: Enrique Marcarian
Bron: AP

Onderzoekers die de basis willen verlaten om veldwerk te doen of zich in hun vrije tijd buiten te vermaken moeten eerst verplichte veiligheids- en survivalcursussen volgen.

Foto: Elaine Hood
Bron: National Science Foundation

Professor Britney Schmidt van het Georgia Institute of Technology ging in 2016 het veld in met onderwaterrobot Artemis die gaten kan boren in het ijs. Ze doet die tests in de hoop dat ooit de ijsmaan  van Jupiter, Europa, op die manier onderzocht kan worden.

Foto: Peter Rejcek

Bron: Antarctic Sun


NASA bestudeerd ook de verlatenheid van Antarctica om er achter te komen wat mensen zullen ervaren als ze op bezoek gaan naar Mars. "Antarctica lijkt op vele manieren op een andere planeet", zei directeur Jose Retamales van het Chileense Antarctische Instituut in 2015 tegen AP. "Het is een compleet andere wereld."

Foto: Natacha Pisarenko

Bron: AP


Ook hoogleraar geologie Joe Levy van de Colgate University trekt vergelijkingen tussen Antarctica en Mars. Levy heeft de waterloop bestudeert onder de bodem van McMurdo Dry Valleys, een fenomeen dat mogelijk vergelijkbaar is met het patroon op Mars.

Foto: Peter Rejcek
Bron: National Science Foundation

In 2015 reisde ecoloog Peter Convey door de vrieskou en harde wind om monsters van groene en bruine mossen te verzamelen, die groeien op de as van een vulkanisch eiland in het gebied. Convey probeerde er achter te komen hoe lang de evolutie van de mossen al gaande is op het continent.

Foto: Natacha Pisarenko
Bron: AP

Convey reist al meer dan 25 jaar over Antarctica. "Ik heb geluk gehad en heb het middelpunt van het continent bereikt, waardoor ik 400 tot 500 kilometer verwijderd was van andere mensen", vertelde hij in 2015 tegen AP.

Foto: Alister Doyle

Bron: AP


Naast voorbereidingen op de kou en isolement moeten veldwerkers ook voorzichtig zijn om zich niet te  verbranden. Meer dan 80% van de wetenschappers op de Zuidpool staan bloot aan tot vijf keer de maximale aanbevolen hoeveelheid UV-straling, blijkt uit Australisch onderzoek.

Foto: Pauline Askin

Bron: Reuters


Sommige onderzoekers richten zich op de zee en bestuderen algen en ongewervelde dieren in het water.

Foto: Maggie Amsler
Bron: National Science Foundation

Dieren die in de zeeën rond Antarctica leven zijn gewend aan extreem koude omstandigheden, maar zijn ook erg gevoelig voor kleine veranderingen van temperatuur. Opwarming van de aarde maakt deze dieren kwetsbaarder voor roofdieren. En als de veranderingen ook de voedselketen bedreigen kunnen ook grotere dieren in gevaar komen.

Foto: Alister Doyle

Bron: The Guardian


Antarctica staat dan wel bekend om zijn pinguïns en zeehonden, maar die zoeken hun voedsel niet buiten de zee. Op land zijn mijten de grootste roofdieren. Het grootste landdier, een vleugelloze mijt, is maar net iets meer dan een centimeter lang.

Foto: Alister Doyle

Bron: Reuters


Maar nu steeds meer wetenschappers en ook toeristen Antarctica bezoeken worden er ook nieuwe zaden en (korst)mossen geïntroduceerd op het continent.

Foto: polarman
Bron: Shutterstock

Sommige van de grootste ontdekkingen op Antarctica kwamen onverwachts. Zo ontdekten NASA-wetenschappers in juli 2015 een meteorietkrater onder een ijskap van bijna een kilometer dik. De krater is ruim 300 meter diep en heeft een diameter van meer dan 30 kilometer.

Foto: Mario Tama

Bron: NASA


De onderzoekers hebben er drie jaar over gedaan hun bevindingen te verifiëren en publiceerden hun onderzoeksresultaten uiteindelijk afgelopen 14 november in Science Advances. "De krater is uitzonderlijk goed bewaard gebleven en dat is verrassend, omdat gletsjerijs bijzonder efficiënt kan eroderen en snel de sporen van een inslag kan uitwissen", zegt onderzoeksleider Kurt Kjaer van het Deense Natural History Museum.

Foto: Mario Tama

Bron: NASA


Veldwetenschappers stuiten soms op hele uitdagende obstakels. Afgelopen maart strandden vijf Amerikaanse onderzoekers op een eiland aan de Antarctische, omdat de weersomstandigheden het onmogelijk maakten hen op te halen. Een Argentijnse ijsbreker bood enkele uren later uitkomst.

Foto: Argentina Navy via AP

Bron: Earth & Space Science News


Wetenschappers liepen geen gevaar omdat ze altijd een ruime proviand bij zich hadden, volgens het Amerikaanse wetenschappelijke agentschap. "Gelukkig was dit geen noodgeval. We zijn heel dankbaar aan onze internationale partners met wie we goed hebben kunnen samenwerken. Dankzij hun inzet wisten we alle potentieel gevaarlijke situaties goed op te lossen," vertelde Kelly Falkner, de directeur van de afdeling, die zich bezig houdt met Poolprogramma's bij het agentschap, tegenover de nieuwswebsite Earth & Space Science News.

Foto: Navy via AP

Bron: Earth & Space Science News


Maar het verrichten van onderzoek in harde omstandigheden van Antarctica kan ook naar uitpakken. Zo is Gordon Hamilton, een Schotse klimaatwetenschapper, in oktober 2016 overleden nadat zijn sneeuwmobiel in een rotskloof, 30 meters naar beneden, viel.

Foto: Reuters

Bron:  Reuters


"Je hoeft geen raketwetenschap te studeren om te zien dat je je hier midden in een zeer extreem milieu bevind," zei Jenny Blamey, de onderzoeksdirecteur van het Agentschap van Biowetenschappen in Chile, tegenover het Amerikaanse persbureau AP. Blamey bestudeert het genetische materiaal van micro-organismes.

Foto:Natacha Pisarenko/AP

Bron: AP


Op onderzoeksstations proberen de wetenschappers de vele raadsels van Antarctica op te lossen. Bijvoorbeeld de lichamen van sommige Arctische en Antarctische dierensoorten, zoals zeespinnen, zijn opvallend groot. De onderzoekers willen erachter komen hoe zoiets is ontstaan.

Foto: Mike Lucibella
Bron: National Science Foundation

Lees ook:  Wetenschappers zijn verbijsterd over de gigantische zeespinnen van Antarctica


Wetenschappers onderzoeken ook hoe de effecten van klimaatverandering, zoals bijvoorbeeld de oplopende watertemperatuur en de verzuring van de oceaan, zeedieren beïnvloeden.

Foto: Mike Lucibella
Bron: National Science Foundation

Bill Fraser, een onderzoeker bij de Oceaan Pool-onderzoeksgroep, is al sinds 1975 bezig met het bestuderen van pinguïns. Hij kijkt naar het effect van klimaatverandering op het maritieme ecosysteem.

Foto: Keri Nelson
Bron: National Science Foundation

Veel projecten nemen steekproeven van stukjes ijs om nieuwe informatie te verzamelen over de klimaatgeschiedenis van de aarde. Kleine luchtbubbels binnen de ijskernen een aanwijzing zijn voor hoe de atmosfeer er toen uitzag.

Foto: Mike Lucibella
Bron: National Science Foundation

Lees ook: De Amerikaanse regering heeft een massaal ijs-archief- dit is waarom ze dat doen


De donkere streep op deze ijskern in westelijke Antarctica, stelt de vulkanische as voor die 21.000 jaar geleden is neergevallen.

Foto: Heidi Roop
Bron: National Science Foundation

Naast onderzoekers, heeft het Amerikaanse Antarctische programma honderden werkkrachten in dienst genomen. Hun voornaamste taak is het bewaken van de internet- en telefoonverbinding. Zij vliegen met een helikopter naar afgelegen plaatsen om te controleren of de apparatuur het nog doet.

Foto: Chris Kannen
Bron: National Science Foundation

Personeel bij Berg Field center van McMurdo standplaats is verantwoordelijk voor de ondersteuning van de wetenschappers. Zo repareren zij de uitrusting zoals sleeën en ovens zodat deze klaar zijn voor een eventueel veldonderzoek.

Foto: Travis Senor
Bron: National Science Foundation

Het veldonderzoek in Antarctica vereist veel aanpassingsvermogen om de zware omstandigheden aan te kunnen. Maar het leven binnen een thuisbasis verloopt juist heel gewoon.

Foto: Natacha Pisarenko
Bron: AP

Mensen die in Antarctica wonen, kunnen ook gewoon stemmen als er verkiezingen zijn. Lesley Eccles, is een van de dozijn Australiërs die in 2004 gestemd heeft vanuit Antarctica. Maar het uitvinden van de resultaten bleek lastig. Het nieuws volgen vanuit Antarctica was moeilijk, deelde ze haar ervaring met de Australische media.

Foto: Mark Healey

Ondanks de verre ligging van Antarctica, krijgen de burgers toegang tot religieuze diensten. Priesters van de Russische Bellingshausen standplaats komen een keer per jaar langs.

Foto: Natacha Pisarenko
Bron: AP

Sommige toeristen en wetenschappers bezoeken de Russische Heilige Drie-eenheid kerk om in de stilte te bieden, terwijl anderen naar de heiligen en de engelen, getekend op de gouden wanden, komen kijken.

Foto: Natacha Pisarenko
Bron: AP

Onderzoekers kunnen ook het kapel bij McMurdo basis bezoeken. John Kerry, die in 2016 de staatssecretaris van de Verenigde Staten was, kwam tijdens zijn bezoek aan Antarctica langs bij dit kapel.

Foto: Mark Ralston

Bron:  AP


Kerry was de meest hoogstaande Amerikaanse overheidsfunctionaris die een officieel bezoek bracht aan het continent. "Ik wou in het bijzonder hiernaartoe komen omdat tijdens mijn bezoek aan Noordpool zoveel wetenschappers zeiden: 'Je moet naar Antarctica, daar pas krijg je een goede indruk van wat voor risico's hier allemaal spelen. Je moet de wetenschap en wat hier allemaal gebeurd goed begrijpen'," vertelde hij aan de krant The Antarctic Sun.

Foto: Mark Ralston

Bron: Antarctic Sun


Klimaatwetenschappers hebben een potentiële oplossing bedacht die de ineenstorting van ijsplaten op de Zuidpool en de daarmee samenhangende stijging van de zeespiegel moet voorkomen. Om de ijsplaten te stabiliseren zou eronder een gigantische muur worden gebouwd.

Foto: Torsten Blackwood - Pool

Bron: Business Insider


Deze oplossing richt zich op maar een aspect van klimaatverandering en verhelpt het probleem van de aardeopwarming niet. Maar het zou genoeg tijd kunnen kopen voor kuststeden om zich aan te passen aan de veranderingen die gaan komen. Ook kan er in de tussentijd gewerkt worden aan het terugdraaien van klimaatverandering, die al heeft plaatsgevonden.

Foto: NASA

Bron: Business Insider

LEES OOK: Dit zijn de 29 heetste plekken op aarde