President Mario Draghi van de Europese Centrale Bank kondigt vandaag waarschijnlijk beperkte maatregelen aan om iets aan de lage inflatie en economische groei te doen. Voor de ECB overgaat tot grootschalige acties, wil Draghi meer daadkracht zien bij overheden in de eurozone. Analist Arne Petimezas van AFS Group praat je bij vanaf de beursvloer in Amsterdam.
1. Alle ogen zijn vandaag gericht op de Europese Centrale Bank, nadat ECB-president Mario Draghi vorige maand op de bijeenkomst in Jackson Hole suggereerde dat het monetaire beleid verruimd kan worden, omdat de inflatieverwachtingen van de markt, met name voor de kortere termijn, verder zijn gedaald.
Met andere woorden: financiële markten hechten weinig waarde aan de ECB’s inflatiedoelstelling, en het loont zelfs om tegen de inflatiedoelstelling van twee procent te wedden. Toch zal Draghi waarschijnlijk pas op de plaats maken. In zijn toespraak in Jackson Hole heeft Draghi duidelijk gemaakt dat de eurozone niet uit de economische depressie kan komen zonder een grondige herziening van met name het fiscale beleid in de eurozone, dat in zijn ogen niet langer de rem op economische groei mag zetten.
Waarschijnlijk bedoelt Draghi daarmee dat landen die binnen het Stabiliteits- en Groeipact ruimte hebben om de economie te stimuleren (lees: Duitsland en, in mindere mate, Nederland), deze begrotingsruimte moeten benutten door het liefst overheidsinvesteringen te verhogen. En landen die hun begrotingstekorten moeten verlagen om aan het pact te voldoen, moeten dit combineren met belastingverlagingen, liefst op arbeid.
Verder moeten in het bijzonder Frankrijk en Italië van Draghi hun arbeids- en productmarkten hervormen en flexibiliseren. De vraag is of Draghi alle Europese hoofdsteden zo ver krijgt (vooral Berlijn wordt op zijn zachtst gezegd moeilijk). Tot die tijd zit er waarschijnlijk geen grootschalig obligatieaankoopprogramma in om de inflatie en economie te stimuleren. En dat is een groot gemis, want zonder dergelijke grootschalige monetaire stimulering komt er geen einde aan de depressie die de eurozone teistert.
Analist Arne Petimezas van AFS Group houdt je dagelijks op de hoogte van de dingen die je moet weten.
2. Draghi kan vanmiddag niet helemaal met lege handen aankomen, en zal waarschijnlijk markten ervan proberen te overtuigen dat de ECB een programma van kwantitatieve verruiming sterk in overweging neemt. Ook moeten we rekening houden met meer halve maatregelen, zoals een marginale renteverlaging of de kleinschalige opkoop van door bedrijfsleningen gedekte obligaties.
Update: De ECB heeft het belangrijkste rentetarief met 0,1 procentpunt verlaagd tot 0,05 procent.
3. De ECB publiceert in de laatste maand van elk kwartaal nieuwe macro-economische voorspellingen. En vandaag zal de ECB naar alle waarschijnlijkheid voor de vijfde keer in anderhalf jaar tijd de inflatieverwachtingen moeten verlagen. Zo verwachtte de ECB in december 2012 dat de inflatie in 2014 zou uitkomen op 1,4 procent. In juni 2014 was dat verlaagd naar 0,7 procent, en waarschijnlijk gaat daar vanmiddag weer een stukje af.
4. De Zweedse Riksbank zit in het zelfde schuitje als de ECB. De Riksbank maakte, evenals de ECB, de grote fout om in 2010 en 2011 de rente te verhogen, met als gevolg hoge werkloosheid en te lage inflatie (in het geval van Zweden zelfs deflatie). En zowel de Riksbank als de ECB lopen sindsdien achter de feiten. Keer op keer wordt voorspeld dat de inflatie nu echt is uitgebodemd en zal aantrekken. De gehoopte stijging van de inflatie blijft uit, waardoor het monetaire beleid noodgedwongen (maar veel te laat) moet worden verruimd.
Ook vandaag bij het rentebesluit hield de Riksbank voet bij stuk en waren er geen wijzigingen in het monetaire beleid in de veronderstelling dat het – u raadt het al – ditmaal wel goed zal komen met de inflatie. De vraag is echter hoe lang de Riksbank op deze weg nog door kan gaan. Over twee weken zijn er verkiezingen en die de linkse oppositie waarschijnlijk zal winnen. En de oppositie heeft beloofd dat het de Riksbank zal opdragen het monetaire beleid grondig te verruimen.
5. Duitse fabrieksorders zijn in juli in een stevig tempo gestegen met 4,6 procent ten opzichte van juni, een drie keer zo sterke groeivoet als de marktverwachting. Dat wijst er op dat de krimp van de Duitse economie beperkt blijft tot het tweede kwartaal. Opvallend was dat zowel binnenlandse als buitenlandse orders groeiden, waarbij orders naar buiten de eurozone met een toename van 10 procent de sterkste groei lieten zien.
6. Frans economisch nieuws was zoals gewoonlijk slecht. In het tweede kwartaal was de werkloosheid stabiel op 9,7 procent. Heel verrassend is dat niet, want de Franse economie heeft sinds begin 2011 eigenlijk geen groei meer laten zien, de reden waarom de Fransen president Hollande zat zijn. En Hollande zal er weinig populairder van zijn geworden nu zijn ex-vriendin Valerie Trierweiler heeft onthuld dat hij armen minachtend “tandeloos” noemt.
7. De inflatie in Nederland volgens de EU-definitie is in augustus uitgekomen op 0,4 procent. Dat is iets hoger dan de 0,3 procent in juli, maar lager dan de marktverwachting dan 0,5 procent. Het kleine beetje inflatie dat resteert, is met name het gevolg van bezuinigingsbeleid: huurverhogingen, consumptiegebonden belastingen en prijsverhogingen van overheidsdiensten.
8. Samsung heeft een tweetal nieuwe smartphones onthuld: De Galaxy Note 4 en de Galaxy Note Edge. De Edge heeft een kek 5,6 inch groot 'wraparound' scherm zodat je ook vanuit een andere hoek alle belangrijke dingen die je op je smartphone doet, kunt aflezen. Wauw. Beleggers vonden het allemaal prachtig en de koers van Samsung steeg 1,8 procent, de sterkste stijging in zeven weken tijd.
9. Europese aandelen noteren vanochtend licht lager, mogelijk omdat beleggers rekening houden met een domper bij het rentebesluit van de ECB, wat weer bevestigd wordt door een daling van de inflatieverwachtingen van de markt.
10. Uit Amerika komen er nog een rits macrocijfers, waaronder de wekelijkse steunaanvragen en de banencijfers van loonstrookjesverwerker ADP, de voorbode van de officiële banencijfers op vrijdag. Waarschijnlijk zullen de steunaanvragen en de cijfers van ADP erop wijzen dat de banengroei in de VS maandelijks ruim 200.000 bedraagt, een gezond tempo waarbij de werkloosheid verder geleidelijk kan dalen.
Waarschijnlijk zal de ISM inkoopmanagersindex er op wijzen dat de Amerikaanse dienstensector in augustus in een sterk tempo bleef groeien, wat de Fed een hart onder de riem zal steken dat de Amerikaanse economie eindelijk een gezond groeitempo van 3 procent weet vast te houden.
Arne Petimezas is analist bij financiële dienstverlener AFS Group. Deze bijdrage is niet bedoeld als advies tot het doen van individuele beleggingen.
Lees ook
Michael Nabarro: kan de rente nog lager?
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl