Het kan zijn dat je de laatste maanden hebt kennisgemaakt met een nieuw fenomeen: Italiaanse dorpen die verlaten huizen voor 1 euro te koop zetten.
Door de verstedelijking neemt de bevolking in provincies steeds verder af terwijl steden en voorsteden floreren en steeds voller worden. Dit heeft ervoor gezorgd dat een aantal van Italiës mooiste historische plaatsjes nu langzaamaan uitsterven.
De 1 euro-woonprojecten zijn ontwikkeld om dit tegen te gaan, en recente successen hebben geleid tot een wildgroei van vergelijkbare plannen door het hele land.
De projecten hebben enorm veel media-aandacht gekregen en veel plaatsen worden overspoeld met biedingen van buitenlanders op hun waanzinnig goedkope huizen.
Maar een huis voor 1 euro is natuurlijk altijd te mooi om waar te zijn. Meestal zijn de panden vervallen en gaat het tienduizenden euro’s kosten om ze weer enigszins bewoonbaar te maken, en nog veel meer om ze echt mooi te maken.
Onlangs heb ik op Sicilië drie van dit soort plaatsjes met 1 euro-woonprojecten bezocht - Sambuca, Mussomeli en Cammarata - zodat ik zelf kon zien waar die buitenlandse kopers nu eigenlijk aan begonnen waren.
Hier zie je hoe ze er van binnen uitzien, voor en na de renovatie.
Het eerste plaatsje dat ik bezocht was Sambuca di Sicilia. Buitenlanders kwamen massaal op historische plaatsje af na berichtgeving over 1 euro-huizen van CNN in januari. Er werden zestien panden via een veiling verkocht. Onderburgemeester Giuseppe Cacioppo noemde de instroom van buitenlandse investeerders "een invasie in positieve zin", berichtte Reuters.
Giuseppe Cacioppo was mijn gids in Sambuca. Hij liet me een groot aantal panden zien dat te koop, verkocht of al gerenoveerd was.
Hier zie je de buitenkant van een van Sambuca's 1 euro-woningen.
Veel panden stonden helemaal in de steigers.
Sambuca staat bekend om zijn Arabische geschiedenis, en veel van de 1 euro-woningen, zoals die hieronder, hadden prachtig gewelfde plafonds, kenmerkend voor islamitische architectuur.
Veel woningen werden achtergelaten na een aardbeving in 1968 die 231 slachtoffers had geëist in zuidwest Sicilië, zo werd mij verteld. Veel mensen lieten zich daarna simpelweg door hun verzekering uitbetalen om vervolgens even verderop nieuwe, moderne huizen te bouwen.
De interieurs waren kaal maar het originele metselwerk zag er heel mooi uit. Binnen lag geen rotzooi en de oppervlakten waren niet beklad met graffiti, zoal ik later wel in andere plaatsen zag.
De wasmachine staat er al, wat wil je nog meer?
Hopelijk waren deze houten balken niet de enige steunbalken voor het dak in deze kamer.
In Sambuca sprak ik met Tamara en Gary Holm, een Amerikaans stel dat een bod had gedaan op een woning. Ze kochten van een particuliere verkoper dus het huis kostte meer dan 1 euro, maar het was nog steeds heel goedkoop en er hoefde minder aan te worden opgeknapt.
Binnen bleek dat de vorige bewoners een aantal dingen had achtergelaten, zoals dit portret...
...waarover Tamara zei dat het op haar moeder leek. Natuurlijk nam ze een selfie.
Er stonden ook nog wat extreem gedateerde meubels en servies.
En een wel heel roze badkamer.
Het echte pluspunt van het pand is het dakterras, dat een fantastisch uitzicht biedt op het Siciliaanse landschap.
We zijn het met elkaar eens dat het de perfecte plek is voor een hot tub.
Het volgende plaatsje dat ik bezocht, was Mussomeli, dat bekend is vanwege zijn kasteel op de top van de heuvel.
Mussomeli heeft net als Sambuca een fascinerende geschiedenis en prachtige, oude gebouwen waaronder veel kerken.
Maar de 1 euro-woningen in Mussomeli waren niet leeggehaald zoals in Sambuca meestal wel het geval was. En er stonden veel verlaten, griezelige meubels in de huizen die ik bezocht.
Deze kamer ziet eruit als de set van een horrorfilm.
En het werd al bewoond....door een duif.
Een ander huis was ook al voorzien van een slaapplaats, of zoiets...
... ook de badkamer ontbrak niet.
Het zal heel veel werk zijn om deze woonkamer in volle glorie te herstellen.
Na het zien van deze verwaarloosde panden heb ik een huis bezocht dat middenin een renovatie zat, en ik was onder de indruk van de transformatie.
Dit huis was van een Belgisch stel, Bert Vanbellingen en Nina Smets, dat een aantal panden in Mussomeli had gekocht.
Hoewel het pand nog middenin een renovatie zat, zag het terras er al goed uit en je kon je goed voorstellen dat dit de perfecte plek is om 's avonds te eten en gasten te ontvangen.
Het uitzicht vanaf het terras was spectaculair.
Het is niet onwaarschijnlijk dat dit soort projecten de lokale economie nieuw leven inblazen. Daarvan zagen we een klein voorbeeld onder het terras, waar een inwoner van Mussomeli de rommel van het metselwerk aan het opruimen was.
Het laatste plaatsje dat ik bezocht, was Cammarata, een paar kilometer ten noordwesten van Mussomeli.
Jonge mensen, vooral die met kinderen, vinden het lastig wonen in Cammara vanwege de piepkleine, kronkelende weggetjes waar je nauwelijks met een auto doorheen kunt rijden. Vandaar dat ze hun heil hebben gezocht in het nabijgelegen San Giovanni Gemini, vertelden gemeenteraadsleden.
Net als in Mussomeli lagen de 1 euro-woningen van Cammara vol met troep...
... En schunnige graffiti.
Van buiten leken sommige panden op instorten te staan.
Andere panden konden op zijn minst wel wat liefde en aandacht gebruiken.
Terug in Sambuca lukte het me een opgeknapte versie te zien. Dit was een van de 1 euro-huizen die Cacioppo zelf had helpen renoveren. De stenen muur bestaat nog helemaal uit het originele metselwerk maar het huis heeft een nieuw leven gekregen.
De keuken zou zo in een nieuwbouwappartement kunnen staan.
...net als de zitkamer met prachtige moderne kunst.
Op de eerste verdieping was zelfs een balkon, klaar om te worden volgezet met bloempotten.
Maar klap op de vuurpijl was toch wel het terras dat een prachtige luifel had, waarvan het witte doek zachtjes in de wind fladderde.
Het uitzicht was niet slecht.
Het pand was een voorbeeld van het potentieel van de 1 euro-woningen.
Na het bezoeken van veel 1 euro-panden, moet ik eerlijk zeggen dat ze me een goede koop lijken, ondanks de rotzooi, graffiti en duiven.
Ze zijn weliswaar verwaarloosd en renoveren zou tienduizenden euro's kosten, maar de woningen hebben ook enorm veel charme.
Verder waren alle drie de plaatsjes geweldig. De mensen waren vriendelijk, het eten was heerlijk en het weer was ongelooflijk, ik heb nauwelijks een wolk gezien. De enige kritiek die je ze zou kunnen geven is de stilte, maar dat zou je ook als een voordeel kunnen zien.
Bovendien kunnen de 1 euro-huizen weer leven in de brouwerij brengen. Ik heb gehoord dat sommige bewoners van Sambuca al Engels aan het leren zijn om rondleidingen te geven en om cadeauwinkeltjes en B&B's te openen.
Door de mediastorm rond Italië's 1 euro-woningen, zal het niet lang meer duren voor dat deze plaatsjes vol met buitenlanders zitten. Bij sommige zie je dit al gebeuren.
Ik had het gevoel dat er voor het eerst in tientallen jaren weer optimistisch geneurie door Italië's spookdorpen klonk.
Lees meer over reizen:
- Reis overboekt of hotelkamer smerig? Dit zijn de 6 spelregels om met succes te klagen over je vakantie
- Deze foto’s laten zien hoe het leven is op de Pitcairneilanden, het land met de minste inwoners ter wereld – slechts 50!
- Ik heb in bijna 100 hostels geslapen, op deze 13 dingen let ik voordat ik boek
- Ga je op vakantie? Zorg dat je deze 11 financiële zaken geregeld hebt (whitepaper)
